Saturday 20 December 2008

suara-suara aku dan kamu


siapa kata
kita kena ada depresi baru boleh berpuisi?

siapa yang kata
puisi itu untuk orang yang akalnya sedih dan sendiri?
siapa kata
orang baru putus cinta saja cekap berbait-bait,

mencakar kata, berpujangga
jiwa

aku tidak gelora kala ini

jiwa aku biasa saja

tapi aku layak berpuisi
layak bermain emosi

nah, ini aku tulis bukan puisi?


aku asik dengar orang kata

orang kata begitu

orang kata begini

asik asik itu

asik asik ini


kenapa aku selalu nak dengar yang orang kata?
kenapa tanak dengar apa yang aku kata?
apa, kata-kata aku itu tiada kah maknanya?

apa, fikiran aku ini, adakah bebal ?
adakah bodoh ?

adakah tak setanding ?


aku hidup berlandaskan
apa yang orang kata
memang perlu sebenarnya
aku
bukan hidup seorang saja

dunia ini bukan kepunyaan aku untuk bersandiwara

bukan milik aku,
bukan milik aku


tapi, aku masih ada suara aku
kalau aku tak dengar kata aku
suara aku
siapa lagi yang nak dengar

nanti merajuk pula dia

aku percaya pada suara itu

kerana suara itu milik aku


kamu juga harus percayakan suara kamu
kerana suara itu milik kamu

hanani,
201208
ampang

*ini first time aku entry-kan my puisi ini. ini sgt spontan. koleksi ku ada, nanti aku tulis di sini.

5 comments:

Md Zaini Zulkufli said...

huh..nice baby! :D

Mrs Nani said...

thanks lovie dovie :P

nani said...

thanks lovie dovie

*silap account tadik :P

nurul said...

good..suka puisi cmnih

nani said...

dayah : makasih ya :)

mi amor

Daisypath Anniversary tickers